Hoe werken seizoenen in de anime-industrie?
De krappe vier jaargetijden
Als een nieuwe serie gelanceerd wordt, zijn er twee smaakjes. Of in één keer alles uitbrengen, of per week een nieuwe aflevering. De standaard voor bijvoorbeeld Netflix-series was en is om alles in één keer uit te brengen. Maar zo niet met anime, waar juist één aflevering per week wordt uitgebracht en nieuwe series in een specifiek seizoen vallen. Waar komt dat vandaan?
Kijk op MyAnimeList en je ziet dat nieuwe anime zijn ingedeeld naar de jaargetijden: ‘Spring 2023’, ‘Winter 2022’. Het komt er simpelweg op neer dat nieuwe anime ongeveer gelijktijdig met de vier seizoenen worden uitgebracht. Soms starten ze een weekje later, soms een weekje eerder. Dat komt doordat series doorgaans twaalf afleveringen hebben, maar af en toe net een paar meer of minder. Doorgaans zie je wel dat seizoenen aardig gelijktijdig aflopen en er een weekje ‘vrij’ is tussen seizoenen.
Productie op het laatste moment
Het uitbrengen van twaalf afleveringen met één aflevering per week heeft te maken met hoe anime wordt geproduceerd. Het is een uitzondering dat een serie nog voor de start van het seizoen al af is. Sterker nog, het komt helaas vaak voor dat er hard moet worden gewerkt om deadlines gesteld door productiecomités te halen. Er zijn te veel verhalen te vinden over crunch. Er zijn een paar studio’s die zichzelf anders proberen in te richten om hier minder last van te hebben, zoals Kyoto Animation, bekend van onder meer Violet Evergarden. Doordat zij zichzelf kunnen financieren, kiezen ze zelf hun projecten en deadlines.
Die krappe productietijden zijn het afgelopen jaar ook extra merkbaar geweest voor de animekijker. Waar je in het verleden misschien een slechter geproduceerde aflevering kreeg, brak de ketting afgelopen jaar soms volledig. NieR: Automata Ver 1.1a, Kubo Won’t Let Me Be Invisible en het vierde seizoen van Golden Kamuy werden halverwege hun seizoen een weekje uitgesteld of zelfs langer in de ijskast gezet. Een extra factor hierbij is onder meer dat veel werk wordt geoutsourcet naar China, waar een laatste coronagolf ervoor zorgde dat productie stokte. Daarnaast is de vraag naar anime harder gestegen dan het aantal beschikbare werkkrachten. Er zijn geluiden en initiatieven om dit te verbeteren (NAFCA bijvoorbeeld), maar we staan slechts aan het begin van structurele veranderingen.
Cours, double cours en split-cours
Vaak wordt aan een seizoen gerefereerd als een cour. Eén cour staat voor één seizoen aan anime, dus ongeveer 12 afleveringen. Een double cours betekent 24 aaneengesloten afleveringen. Een split-cour zie je ook steeds vaker. Hier worden 12 afleveringen in het ene seizoen uitgebracht en 12 in een ander, niet aaneengesloten seizoen. Dit wordt gedaan om zo tijd in te bouwen voor het productieteam. Een voorbeeld hiervan is Attack on Titan, dat zijn Final Season in zelfs 3 cours heeft opgesplitst. Tenzij ze er nog wat achter aan gaan plakken…
Simulcast
Tot slot komt de term ‘simulcast’ vaak voorbij bij nieuwe anime. In de Crunchyroll-app zit de term zelfs in het menu. Simulcast is een samentrekking van ‘simultaneous broadcast’, ofwel: gelijktijdige uitzending. Het is een benaming die gebruikt wordt om series aan te geven die gelijktijdig in het Westen en op Japanse televisie worden uitgebracht. Helemaal kloppen doet de naam niet meer, want steeds vaker wordt anime in Japan niet meer uitgezonden op tv, maar ook gestreamd.
Simulcast is meer en meer een synoniem aan het worden voor een gelijktijdige wereldwijde release, waarbij Japan vaak minder dan een dag voorloopt op de internationale release. Vaak zit er nog een kleine vertraging in van minder dan een dag: ondertiteling moet nog worden verzorgd voor het Westerse publiek.
Geschreven door
