De manga van Reborn as a Vending Machine is beter!
Nee drank u wel
Niet dat ik die gast wil zijn, maar ik ga die gast zijn. De manga van Reborn as a Vending Machine, I Now Wander the Dungeon is beter dan de anime. There I said it. Hete take!
Weet je, nog ver voordat de anime werd aangekondigd, kende ik de manga al. Sterker nog, ik heb de eerste hoofdstukken toen ze uitkwamen gelijk via een simulpub gelezen. Zo vroeg was ik er bij. Toen wist ik het al: dit verdient een anime. Ik heb die anime eigenlijk al helemaal in mijn hoofd beleefd.
Voor jou wordt de anime waarschijnlijk een eerste kennismaking met vending machine Boxxo en zijn bondgenoot Lammis. Voor mij zijn het oude bekenden. Ik ken deze personages (en eigenlijk heel de manga) al door en door. Ik kan je op basis van de trailers van de anime vertellen dat de makers de manga niet hebben begrepen. Vooral Boxxo vóór zijn reïncarnatie niet. Let me manga-explain.
Kijk. In de manga is Boxxo voor zijn reïncarnatie een salary man, een doorsnee man die houdt van drankautomaten. Maar dan ook echt HOUDT van. Ik heb screenshots gemaakt om mijn gelijk te bewijzen. Het staat er letterlijk ‘I love vending machines’. Dat zijn liefde hem uiteindelijk fataal wordt als hij besluit zich voor een omvallende machine te gooien: waar zie je zo’n commitment? Welk personage is zo tragisch? Berserk drink your heart out.
Ik was onthutst door de trailer van de anime. Want wat gebeurt er? Tralala, onze Boxxo zit op een scooter en rijdt per ongeluk van een klif af terwijl hij botst op een vending machine. Waar is de tragedie? Waar is de onvoorwaardelijke liefde? Waar is de belofte die de manga pre-reïncarnatie maakt over wat het betekent om je menselijkheid op te geven?! Het is allemaal weg. In plaats daarvan krijgen we een lollige serie over een vent in een machine? Daar pas ik voor, nee, dit is niet mijn vending machine.
Daarnaast moet natuurlijk worden gezegd dat de manga van Reborn as a Vending Machine er veel beter uitziet dan de anime. Ook dat zie je zo in een trailer van anderhalve minuut. De dynamische panels die je in het verhaal zuigen zijn vervangen door een generieke isekai-serie-stijl. Dat kan toch niet? Ik hoopte dat Mappa of Studio Wit dit zou animeren, maar het is Studio Gokumi dat recent World’s End Harem maakte. Zonde, soms snap ik dit soort keuzes echt niet.
In plaats van de anime te kijken, ga ik echt de manga opnieuw lezen. Veel plezier met de serie, maar ik weet wel beter. Ik hoor jullie wel als de anime tegenvalt. En als jullie het allemaal toch leuk blijken te vinden, zal ik me graag mengen in de discussie en uitleggen wat er per aflevering allemaal aan nuance verloren is gegaan.