Dagashi Kashi 

Het wil echter maar niet lukken totdat Hotaru Shidare ineens op de stoep staat. Zij is de dochter van de directeur van één van de grootste snoepfabrikanten in Japan. Zij heeft de opdracht gekregen om de vader van Kokonotsu te overtuigen om voor hen te gaan werken. Hij wil dit echter alleen doen onder één voorwaarde: dat Hotaru zijn zoon overtuigd om de snoepwinkel over te nemen.

Hotaru grijpt deze kans met beide handen aan en is vastbelosten om Kokonutsu te laten zien hoe geweldig dagashi is en dat er niks mooiers bestaat dan het runnen van je eigen snoepwinkel.

Geen shounen

Laten we meteen maar even beginnen met zeggen dat dit zeker geen standaard shounen, of überhaupt shounen is. De serie speelt zich af op het platteland van Japan in een klein plaatsje met maar weinig inwoners. In Dagashi Kashi maken we kennis met Kokonatsu en zijn vader, een paar van zijn vrienden en natuurlijk Hotaru. Dit zijn zo’n beetje de enige characters die je de gehele serie zult zien en elk hebben ze een eigen rol in het verhaal.

Als je eenmaal begint met kijken zul je dan ook al snel zien dat dit echt geen actieserie is die vooral gericht is op jongens, iets wat je normaal hebt bij shounen. Ook Hotaru, onze”postergirl” met de paarse haren is niet helemaal wat ze lijkt. Want ondanks haar stevige voorgevel en de hint naar een soort ecchi/fanservice anime zit dit er vrijwel niet in. Sterker nog het is eigenlijk een typische slice of life serie met zo nu en dan een over-the-top fanservice scene.

Het draait in deze serie namelijk allemaal om snoep! Dagashi wel te verstaan. Koetjesrepen, zuurtjes, schuimblokjes, en Zeeuwse babbelaars zijn stuk voor stuk van die nostalgische snoepjes die je vroeger maar wat graag naar binnen propte. En nu waarschijnlijk nog steeds wel. Dit idee is eigenlijk erg vergelijkbaar met dagashi (駄菓子). Dagashi is snoepgoed uit Japan en is bedoelt om goedkoop en lang houdbaar te zijn.

Talloze dagashi

De variantie aan dagashi snoep is echt enorm. Chocolade, cake, puddinkjes, poeder dat je mengt met water om sap te krijgen, rijstkoek, winegums, zoete broodjes, noem het maar op en het bestaat wel als een dagashi variant. Ook moet je niet alleen maar aan snoepgoed denken zoals we dat hier kennen. Ook snacks zoals gedroogde inktvis en soortgelijke hapjes zijn nog altijd populaire dagashi. En in deze serie komen ze allemaal aan bod!

Of nou ja, niet allemaal maar wel een zeer groot deel wordt tot in detail uitgelicht in deze serie. Elke aflevering staan er ongeveer twee soorten dagashi in de spotlight en komen we op ludieke wijze er vanalles over te weten wanneer Hotaru haar kennis en liefde ervoor deelt met Kokonotsu. Dit gebeurt regelmatig op allerlei vreemde manieren: van bizarre testen tot uitgebreid proeven.

Doordat alles om dagashi draait kan het soms een beetje aanvoelen als één grote commercial voor Japans snoepgoed. Iets wat ik zelf niet heel erg storend vond want, zeker wanneer je niet zo bekend bent met al deze bijzondere lekkernijen, is het hartstikke leuk om er kennis mee te maken. Soms ging de serie wel wat te ver met Hotaru’s liefde voor snoepgoed en werd het nogal vreemd maar al met al was het behoorlijk vermakelijk.

Wel raakt de serie op een gegeven moment de plotline kwijt en blijft er weinig over van Hotaru’s echt missie. Hierdoor wordt het meer een soort verzameling van losse episodes en sketches. Niet erg maar persoonlijk had ik het leuker gevonden als de verhaallijn wat meer aanwezig was gebleven. Ook de onderlinge relaties met de characters missen een echt doel. Er lijkt op een gegeven moment een soort love-triangle te ontstaan tussen Hotaru, Kokonatsu en jeugdvriendinnetje Saya, maar dit blijft erg oppervlakkig en komt nooit echt van de grond.

Voor select publiek

Wat dat betreft hadden ze af en toe net wat minder op het snoepgoed zelf kunnen focussen en wat meer om de personages en alles wat eromheen gebeurt. Ik denk dat deze anime dan een stuk vermakelijker was geweest en ook voor het grote publiek aantrekkelijker zou zijn om te kijken. Je moet nu namelijk echt geïnteresseerd zijn in dagashi om te genieten van deze anime.

Voor mensen wat minder dol zijn op dagashi kan ik me voorstellen dat het geheel wellicht wat saai zou worden om te kijken. In mijn geval was dit gelukkig ook zo dus ik vond de overvloed aan dagashi niet vervelend en ook zeker niet saai. Zeker niet omdat de serie qua artwork gewoon goed in elkaar zit. Het is wellicht niet de allermooiste maar er wordt veel op details gelet en ook de achtergronden en de natuurlijke omgevingen zijn mooi om te zien.

Al met al denk ik dat Dagashi Kashi voor het grote publieke niet echt een hit is maar voor liefhebbers van de Japanse cultuur en/of die graag meer willen weten van Japans snoepgoed in combinatie met wat bizarre humor, over-the-top scenes, en een excentriek personage met enorme liefde voor dagashi, dan is dit wel degelijk een aanrader!

Waar kan ik Dagashi Kashi kijken?

Dagashi Kashi is niet meer gratis te streamen, maar nog wel te koop voor Apple TV.